ODPADKI, CHOROBY, DOŁY KLOACZNE
W średniowiecznych miastach normalnym było gromadzenie się różnego rodzaju odpadków – nie tylko na podwórkach, ale i w przestrzeni publicznej. Jednym z ich znaczących źródeł były zwierzęta, przede wszystkim trzoda chlewna. W Ostrawie odpadków pozbywano się na różne sposoby: wyrzucano je do przydomowych dołów kloacznych i wykopów, wywożono za miasto, wsypywano do zamkowej fosy lub rzeki. Znane są też nawarstwienia odpadków na placach czy ulicach, np. na sąsiedniej ulicy Muzejní.
Choroby
Nieodłączną częścią życia są rozmaite choroby. W przeszłości ich ryzyko było większe z przyczyn higienicznych. Przykładowo choroby układu pokarmowego powodowane były przedostawaniem się płynnych zanieczyszczeń do sąsiadujących z dołami kloacznymi studni. Dzięki badaniom archeologicznym Laub udało się na przykład stwierdzić w dole kloacznym obecność jaj pasożytów, np. owsika z rodzaju Oxyuris. Jako lekarstwa stosowano rośliny o działaniu przeciwbiegunkowym, napotnym czy pomagające w chorobach układu oddechowego. Do przygotowywania leczniczych preparatów mógł być używany aparat destylacyjny – taki, jakiego fragment również został odkryty na Laubach.
Doły kloaczne
W środkowej części parcel nr 54 i 55 odkryto pięć obiektów o prostokątnym zarysie. Cztery z nich miały pierwotnie głębokość przekraczającą dwa metry. Wszystkie te obiekty posiadały starannie wykonany drewniany szalunek (wzmocnienie ścian) i służyły jako miejsca wyrzucania odpadków. Szacuje się, że wypełnienie odpadkami i fekaliami jednego metra sześciennego dołu chłonnego zajmowało pięcioosobowej rodzinie około 7 lat. Oznaczałoby to, że każdy z ostrawskich dołów kloacznych o głębokości 2 metrów mógł być w użyciu przez 15-20 lat.
Akce: Otevřít verzi pro tisk